એક રાત!

આખા દિ નો હતો
ભરપૂર એ થાકેલો,
કને મારી આવી
આંખો મીંચી પોઢેલો.

નિહાળતી રહી નજરો મારી
એકીટસે એને ઘડીભર,
રાહત હતી એના એ
થાક ઉતારતા મુખ પર.

એ શાંતિમાં પણ
જાણે ઊર્જા હતી કોઈ,
કાયા એની સ્પર્શવા
જાણે આકર્ષતી હોય.

હતું કંઈક નશા સમું
એ ઠંડી હવામાં,
લાગણીના મોજામાં તરતી
મારી આત્મા એના પ્રેમમાં.

આંગળીઓ ફરી મારી
એના અપૂર્વ ચેહરા પર,
હળવું એક ચુંબન કર્યું
નરમ એના અધર પર.

મારી અંધારી એ ઓરડીમાં
હળવી રોશની પથરાઈ,
જયારે એ નિરવ રાતે
ચાંદલિયાની ચાંદની વિખરાઈ.