વિચાર

હતો એ ફક્ત વિચાર માત્ર,

કે શું છું હું તારા પાત્ર...??!

શબ્દોને વિચારમાં મૂકતાં હિચખીચાઈ,

ને અંતરમનમાં સાધારણ કંપારી વર્તાઈ...

કમનેય બોલતા તો બોલાઈ ગયું...

ને ભાલારુપ વાણીથી એનું હૈયું ચીંધાઈ ગયું...

જાણીતાને ને અજાણ્યો કરી નાખ્યો

એ એક વિચારે સંબંધ બદલી નાખ્યો...

નફરતે  પ્રેમની ઠેકડી ઉડાડી દીધી,

એ એક વિચારે લાગણી દુભાવી દીધી...

કવેણ કીધાં છે પણ મન છે સાફ,

થાય તો મારા રાજ, કરજો મને માફ...

- જૈવિકા ડાભી

મેહુલીયો

                           

                            અને આ ધોમધખતી ધરા પર મેઘરાજા એમની શાહી સવારી લઈને આવી ચૂક્યા છે.....હા સાચે...!! આખરે માનવજીવનના તપી ગયેલા જીવને ટાઢક આપવા મેહુલીયો મન મૂકીને નાચી ઉઠ્યો છે...ચારેકોર પાણી જ પાણી ને ઘનઘોર વાદળાંમાંથી પોકાર કરતો ગરજાટ...ને તન મનને શાંતિને ઠંડક આપતો વાયરો...

                            કોણજાણે કેટલા  દિવસોથી ગરમીનો પ્રકોપ સહન કરીને પણ પંખીઓ ગગનમાં પોતાનો રસ્તો ખેડતા હતાં. શરીરમાંથી આ કારમી ગરમીએ બધી તાકાત ચૂસી લીધી હોય તેમ પ્રાણીઓ પણ છાંયડામાં ક્યાંક ક્યાંક પોતાનો વિસામો શોધી એકીટસે બેસી જ રેહતા હતાં. ને લોકો...!! આ લોકોનું તો હવે શું કેહવું...!! આ તાપથી બચવા દુનિયાભરની અનેક નવી તકનીકો અપનાવી ચૂક્યા હતાં...ને આ બધાંને રાહત આપનારા સૌના મિત્રો એવા  વૃક્ષો પણ જાણે ઈશ્વરનો આદેશ માનતા હોય તેમ ગરમીમાં પણ અડીખમ ઊભાં રહીને સૌનું રક્ષણ કરતાં.
 
                              પરંતુ આજે હવે એ જ પંખીડા પોતાની પાંખો ફેલાવીને જાણે આ મેહુલાને આવકારી રહ્યાં છે. પ્રાણીઓ પોતાની તાકાત ફરી પાછી મેળવવા આશીર્વાદ સમાં વરસાદના પાણીમાં ભીંજાઈ રહ્યા છે. માણસો રોજના જીવનની કચકચ વીસરીને રસ્તાઓ પર વર્ષાઋતુનો પેહલો વરસાદ માણવા ઉમટી પડયા છે. ગાડીઓ પર તો ગાડીઓ પર ચ્હાની કીટલીએ જઈને ચ્હાની ચૂસકી માણી રહ્યા છે. ને ઘણાં મારી જેમ ઘરમાં જ રહીને આ આહલાદ્ક દ્રશ્યનો આનંદ લઇ પોતાના જીવને સંતોષી રહ્યાં છે.

                             બધાંય ઝાડવા જાણે પોતાના કામથી છૂટ્યા હોય ને ગરમીમાં થાકીને હારી ચૂક્યા હોય તેમ આ વાદળાના ગરજાટે ને મેહુલાના તાલે ઝૂમી ઉઠયા છે...!!

                             દૂર દૂર સુધી વરસાદનાં પાણીથી શાંતિના શ્વાસ લેવાઈ રહ્યા છે ને સર્વત્રે ખુશી ની રેલમછેલ થઇ રહી છે.

                             આ જ તો છે જીવન, અંધકાર પછી અજવાળું, દુઃખ પછી સુખ, અશ્રુઓ પછી સ્મિત ને... ને ઊનાળાની ગરમી પછી વરસાદની ટાઢક...!!

- જૈવિકા  ડાભી

લગ્નજીવન ના અમૂલ્ય વર્ષ

   

લ્યો જોતજોતામાં એકબીજાને સહન કરીને  23 વર્ષ પૂરા કરી દીધાં...!

આજની પેઢીમાં એવી માન્યતા છે કે Arrange Marriage માં ક્યાં પ્રેમ હોય છે, ને ક્યાં અજાણ્યા વ્યક્તિ સાથે જીવન વીતાવવાનું, એમાં કેટલા ઝગડા હોય ને કેટલી કચકચ...

હું પણ કદાચ  એમાંની જ એક છું, પરંતુ જયારે મારા મમ્મી પપ્પા ને આટલા વર્ષો પછી પણ એકબીજા સાથે પ્રેમ ને  ગમ્મત કરતા જોઉં છું ત્યારે આ બધી માન્યતાઓ ખોટી ઠરે  છે.

પ્રભુ પાસે બસ એટલું જ માંગું છું કે આ પ્રેમ, વિશ્વાસ અને એકબીજાનો સાથ આવનારા તમામ વર્ષો સુધી આમ જ પવિત્ર અને કાયમ રહે...ને તમારા બંનેનો અઢળક પ્રેમ મને ને સંકેતને મળતો રહે...!!

ખુબ ખુબ વ્હાલ ને પ્રેમ...

  

-જૈવિકા ડાભી